پژوهشگری میگوید: در پایتخت یکی از کشورهای پیشرفتهی عربی میزیم، و در بهترین منطقه آن بود و باش دارم، کاری که مرا بسیار آزرد و برایم رنجآور بود، مسدود شدن چهار کتابفروشی به مدت چهار سال در ساحهی مترقی و پیشرفتهی این منطقه بود. در حالی که رستورانتها، کافیشاپها، دکانهای لباسفروشی و وسایل ساختمانی که روز به روز، در این منطقه گسترش مییافت و تازه تاسیس میشد قابل شمارش نبود.
خداوند دنیا را محل آزمایش اقسام مردم قرار داده است: ثروتمند و فقیر، باهوش و کمهوش، شریف و حقیر، قوی و ضعیف.. هر یک از این افراد در وضعیتی که هستند و با توجه به جایگاه و نعمتی که از آن برخودارند مورد آزمایش قرار میگیرند. ما وظیفه داریم در چارچوب امکانات و ابزارهایی که در دست داریم کار خود را به نحو احسن انجام دهیم؛ وظیفه داریم با موانعی که ما را از هدف و رویکردمان باز میدارد مبارزه کنیم. در دنیا منطقهی امنی وجود ندارد که در آنجا رخت اقامت بیفکنیم و تقوا و پارسایی و صفات اخلاقی و رفتاری خود را در آن بار بنشانیم. همهی ما بر زمین لرزانی قرار داریم در کشمکش میان درست و نادرست و خیر و شر.
آیا تونل و گذرگاهی که در آن حرکت میکنیم بیشتر از آنچه لازم است و انتظار آن میرود طولانی شده است؟ آیا انتظار ما برای پیروزی بزرگ و اصلاح فراگیر و شکوفایی عمومی، بیشتر از آنچه گمان میکردیم به درازا است؟
من فکر میکنم درست است. و ممکن است هر یک از اینها چندین دهه یا قرنها ادامه داشته باشد.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل